- qara yazı
- kara yazı
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qara yazı
Look at other dictionaries:
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yazı — 1. is. 1. Yazmaq üçün tətbiq edilən qrafik işarələr sistemi; əlifba. Ərəb yazısı. Slavyan yazısı. Qot yazısı. Çin yazısı. Yazı ləvazimatı – yazmaq üçün lazım olan şeylər: qələm, mürəkkəb, kağız və s. Yazı masası (stolu) – yazı işləri üçün xüsusi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cızma-qara — is. Aydın oxunmayan, səliqəsiz, qarışıq yazı. O, dəftər cildində yazdığı cızma qaranı Xəlilə uzatdı: – Budur, bax, yazmışam. M. Hüs.. // isteh. Lüzumsuz, faydasız, mənasız yazı. Cızma qara etmək (eləmək) – səliqəsiz, tələsik, qarışıq xətlə yazmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lövhə — is. <ər.> 1. Üzəri tabaşirlə yazıla bilən qara rəngli taxta; yazı taxtası. Sinfə lövhə asmaq. Lövhədə yazmaq. – <Aslan> tabaşiri götürüb lövhəyə cumur, tez tez yazır tökür, lövhə rəqəmlərlə dolur və ağarırdı. S. R.. Yazı (sinif)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kağız — is. 1. Üzərində yazı yazılan, yazı çap edilən, rəsm çəkilən, yaxud başqa məqsədlər üçün işlədilən, ağac kütləsindən və s. dən hazırlanan xüsusi material. – Pul qalmadı, baxmışam hesabə; Getdi qələmə, kağız, kitabə. M. Ə. S.. Susuram önündə o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səvad — ə. 1) qara; 2) yazıb oxuma, yazı pozu; 3) gümüş bəzək şeylərinin üzərində qara rəngli naxış; 4) uzaq və ya qaranlıq olduğu üçün aydın seçilməyən; qaraltı ə. ölkə, vilayət. Səvadi ə’zəm ən böyük ölkə, çox böyük vilayət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
karandaş — is. <rus. əsli «qara daş» sözündən> Yazı yazmaq, şəkil və cizgi çəkmək üçün taxtaya geydirilmiş nazik qrafit, yaxud quru boyaq çubuğu. Qara karandaş. Qırmızı karandaş. Karandaşla yazmaq. – Çernil, qrafit, pero, karandaş; İcad edəni olaydı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çərçivə — is. <fars. çəhar çubə – dörd ağac> 1. Bir şeyi çərçivələmək, keçirmək üçün taxtadan və s. dən qayrılmış dördbucaq və ya oval formada kənarlıq, qəfəs. Pəncərənin çərçivəsi. Alüminium çərçivə. – Qapı çərçivəyə bərk dəydiyindən geri dönüb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hövsələ — is. <ər. hövsələ – çinədan> Səbir, dözüm, dözmə. Hövsələsi çatmır. – Elə dərd var ki, dəxi onun qabağında səbir, hövsələ mümkün deyil. . C. M.. <Əlimuxtar:> Eh, çox mənim hövsələm var! C. C.. ◊ Hövsələdən çıxmaq – bax hövsələsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
